DE IJSVOGEL
In de winter tijdens het uitlaten van de hond hoorde ik hem af en toe al vliegen. De ijsvogel. Voor mij makkelijk herkenbaar aan zijn schelle “tsjie tsjie tsjie” geroep en zijn onmiskenbare blauwe gloed. Al snel was ik hem op het spoor. Steeds vaker als ik met de hond mijn ronde deed hoorde en zag ik hem wel. Dus ook steeds vaker nam ik de camera mee. Uiteraard, en er is niets aan gelogen, maar als je de camera mee hebt zie je hem niet. Soms zag ik hem zelfs op een tak zitten en liep in naar huis om de hond weg te brengen en de camera op te halen. Af en toe zat hij er nog. Maar 9 van de 10 keer was hij uiteraard weer gevlogen.
Het zoeken naar een speld in een hooiberg kon weer beginnen. Soms ook samen met mijn vader ging ik erop uit. Ik appte dan een foto dat ik de ijsvogel gespot had en vaak binnen een minuut had ik een telefoontje, ik kom eraan! Zei hij dan. Dan gingen we samen op pad. Ik hoorde de ijsvogel en hij niet. Dus ik zette m’n vader in een hoekje waar de ijsvogel vaak langs vloog en schuw dat t beestje is vliegt dan ook vaak weg zodra hij jou ziet. Lang leve de telelens waarmee ik hem toch wel dichterbij kan halen. Als ik dan weer bij m’n vader terugkwam en keek of hij hem gezien had was het de ene keer helemaal niets, en de andere keer kreeg ik als reactie; Volgens mij dook ie en heeft ie hier een visje in de bek… Ja een visje, ik zie het op mijn foto. Grrrrr dat wilde ik ook wel, maar dat lukte mij steeds niet. Ik denk dat ik te ongeduldig ben. Toch zie en hoor ik hem bijna iedere dag wel. Dat vind ik wel interessant en ik merk dat ik er vaker naar toe wil. Iets triggert mij.
Hier zie je het beeld waar je naar moet zoeken.
Een blauwe stip tussen de takken op ongeveer een meter boven het water.
in de bosjes zitten wachten, ingepakt voor de muggen en verscholen achter de blaadjes. Hier zat ik ook vaak samen met mijn vader uiteindelijk.
het nest
Na een tijdje door het park te hebben gejaagd op m’n blauwe vriendje ben ik per toeval erachter gekomen waar zijn nest zou zitten. (Iemand vertelde het mij in vertrouwen) Mijn focus ging vanaf dat moment meer naar die locatie. Wat natuurlijk vrij logisch is. Ik ging hier vaker heen met de camera en spotte hem ook steeds meer. Uiteindelijk spotte ik er 2. Nog niet samen op de foto, maar wel samen aan het vliegen. Rond Pasen had ik het er met mijn vader over, dat het gaaf zou zijn als ik er een keer 2 op de foto zou hebben, of 1 met een visje. De dag erna, in alle vroegte, zelfs nog in de schemer ben ik op pad gegaan. Ik kwam aan en zag meneer ijsvogel al voor t nestje zitten. Zoals altijd vloog hij direct weg toen hij mij spotte. Ik zag waar hij heen vloog en ik kon hem een eindje volgen met mijn telelens. Op een tak had ik m in t vizier. En wat bleek. Twee ijsvogels op 1 tak. Helaas was het nog vrij donker maar ik had ze op de foto. Wat gaaf! Een paar tellen later kroop het mannetje op de rug van t vrouwtje en was ik getuige van een heuse paring. Man dat had ik nooit verwacht! En ondanks dat het nog wat donker was heb ik ze op de foto kunnen zetten. (Voor de kenners; met ISO 25800, dus een grote ruisbak, maar dat boeide niet.) Toen het paren over was vloog het mannetje weg en bleef t vrouwtje nog even zitten. Even later zag ik ze ook weer bij het nest en kon ik een foto maken van het beestje wat het nest in vloog. Een duidelijk teken dat het echt een nest is.
Hier zie je de beestjes het nest in gaan.
Een paar dagen later ben ik uiteraard weer heen gegaan. Ik had weer even tijd en was met de hond langs gelopen. En zag hem op de stok zitten. Die middag was ook de eredivisie finale tussen Sneek en Utrecht, en de meesten weten wel dat ik dat ook graag wilde zien. Keuzes maken…
Of gewoon in de bosjes gaan zitten op mijn vuilniszak en op de telefoon, die ik op een tak gezet heb, kijken naar de wedstrijd. Ondertussen luister ik aandachtig of ik ook de ijsvogel hoor. Na een klein kwartierje hoor ik haar al aankomen. Tsjieie tsjieie. Meteen mijn camera in de handen en focus op de tak waar ze op zal landen. En ja! Meteen raak! Zelfs met een visje in haar bek! En al snel volgt het mannetje die voor haar op de tak gaat zitten. Super vet dit!
de beste plek...
Ik zie dat ik ook kan proberen om dichterbij te gaan, al zal dat vaak moeilijk gaan omdat ze een tijdje wegblijven als je ze gezien hebben. Toch waag ik de gok en ga naar de overkant. Ik zie dat ik perfect kan schuilen op een paar meter van de stok. Het water op de achtergrond zorgt meteen voor een mooie rustige achtergrond. Nu kan weer het wachten beginnen. Maar dat duurt niet eens heel lang. Al snel hoor ik ze weer voorbijvliegen en landt het mannetje met een visje in de bek op de stok. Doordat ik mooi verscholen zit kan ik prachtige plaatjes schieten en kom ik als een blij kind thuis. Ondertussen mijn vader nog wat plaatjes sturen van mijn vangst. Jaloers zal hij zijn!
Dit is een mooie plek! Hier zal ik vaker zitten. En zo geschiedde. Vaak was het raak. Het mannetje landde dan, dan weer het vrouwtje met een vis in haar bek. Fantastisch dit!
Hier zie je de tak tussen de bomen door waar het ijsvogeltje vaak landde.
Uiteindelijk heb ik mijn vader verteld waar hij ze nu ook kan vinden. Hij is met pensioen en heeft dan ook net iets meer tijd dan mij. Zo hebben we ook meerdere keren samengezeten, wachtend op de ijsvogeltjes. Het voelt een beetje als vissen. Maar dan zonder hengel.
Vaak kreeg ik dan een telefoontje of een paar appjes over dat hij hem gespot had. Of dat hij, en dat was vooral de laatste tijd, er 3 uur had gezeten en geen ijsvogel gezien had. Zoals ik al zei, het is net vissen. Een visser vangt ook niet altijd wat.
En mijn moeder wilde dan ook wel een keer mee. Die wil hem nou ook wel een keer in het echt zien.
Samen zitten we te wachten bij de tak. En al snel horen en zien we ze voorbijrazen. Prachtig. Mooi op de foto lukte mij niet meer, maar ach, die foto's heb ik wel. En mijn moeder ging met een goed gevoel en blij naar huis.
het vervolg…
Samen met mijn moeder aan het spotten
zijn ze gevlogen?
Waarbij ik dacht dat de beestjes wel met jongen aankwamen, had ik het toch mis. Geen jongen gezien. En de ijsvogels vliegen veel langs maar steeds over en langs het nest. Wat hiervan de reden is zou ik niet weten. Maar wie weet leggen ze nog een nestje. Elders. Of hetzelfde nest. Ik weet het voor nu nog niet.